17 Agustos 1999

17 Agustos 1999'da Eregli'deydim, Karadeniz Eregli'sinde.

Biz kucukken yazlari annem ve ananemle Ege'de gecirirdik; onceleri dayimlarda, yazlik bittikten sonra da yazlikta. Bu uzun tatillerde denize, kuma, gunese, bisiklete, kuzenlere ve ananeye doyulur yazlik arkadasliklari da butun kis mektuplarla devam ettirilirdi. Cok guzel yillardi :)  Universite sinavindan bir onceki yaz bu duzen bozuldu tabi! Her Turk gencinin "hayatinin donum noktasi" olan universite sinavi icin hazirliklar erkenden baslayinca ben de yaz bitmeden Eregli'de buldum kendimi babamla.

Benim hafizam cok super degildir, oyle kucukluk anilarini falan cok iyi animsamam ama o geceyi cok net hatirliyorum. Allah'a sukur bir kaybimiz oldugundan degil ama sanirim hissettiklerimizden dolayi.

Gece uyanip "yatagimi biri salliyor, kim salliyor?!" diye dusundugumu hatirliyorum. Babamin odama gelip "panik yapacak bir sey yok, deprem oldu, ustune kalin bir sey al" dedigini... Odadan ciktigimda evdeki heykellerin ve biblolarin yerde oldugunu...Komsularin israrla zile bastigini, bizim babamla gayet sakin bir sekilde ortaligi soyle bir toparlayip asagiya indigimizi...Ablama telefonla ulasamadigimizi ve nasil korktugumuzu hatirliyorum sonra; Istanbul'daydi o sirada o.

Ben deprem merkezinin yuzlerce kilometre uzagindayken bu kadar cok sey hatirlayabiliyorsam merkezde olanlarin neler hatirladigini hayal bile edemiyorum :(

Ve 15 yildir hala ne zaman Istanbul'a ucakla gitsem yukaridan sehri gordugumde ilk ic cekisim bogaz icin olsa da sehrin ust uste binen binalarini gorup depremi dusunmeden edemiyorum. Umuyorum olmaz ama risk tablosunda bu kadar buyuk etkiye sahip ve bu kadar olasi bir sey icin devlet neden yeterli onlemi almiyor - bunu da anlayamiyorum!

Hos devletin kac yildir yaptigi neye anlam verdik de bunu sorguluyorum, o da ayri bir konu tabi...

Olmasin...Ama olursa da olana kadar devlet etkiyi azaltabilecek adimlar atsin! Amin!